Harriët Rademakers | de wonderlijke vondst van het laatst (?)
ontbrekende deel van het beeld de molen van Wessel Couzijn.

Voor ‘So You Don’t Get Lost in the Neighborhood’ nodigt Vleeshal Zeeuwse kunstenaars uit de rol van kompas op zich te nemen en het publiek mee te nemen naar plekken in Zeeland die voor hen interessant of inspirerend zijn.
Op zondag 30 april gidse Hans Overvliet een twintigtal kunstliefhebbers [ m/v ] door de straten van Middelburg, van Vleeshal Markt (Beginlocatie), naar de Helm en ruimteCAESUUR.
Klik hier voor de desbetreffende pagina van ‘So You Don’t Get Lost in the Neighborhood’.

Op de Nieuwe Burg stond Hans stil bij het op die plek verdwenen beeld de molen van Wessel Couzijn en de plannen van Ko de Jonge en ruimteCAESUUR om dit beeld gerestaureerd en wel ergens in Middelburg terug te ( laten ) plaatsen.
Harriët Rademakers, één van de deelneemsters, begon opeens licht te geven en stamelde dat zij jaren geleden op deze plek een punt van brons had gevonden.

Op 29 april werd dit, naar later bleek wellicht laatst ontbrekende deel van het beeld gepresenteerd bij de roofprint pers.

‘Ruimte rond Perec’ | de roofprint pers | 29/10/’17
tekst | Leni van den Berge / de roofprint pers

wethouder van cultuur van de gemeente Middelburg, Mevr. Saskia Szarafinski
met het boek van Harriët waarin het laatst ontbrekende deel van het beeld van Wessel Couzijn

Ruimte rond Perec | Leni van den Berge

Op 29 oktober werd de tentoonstelling ‘Ruimte rond Perec’ (met werk van Harriët Rademakers, Katarina Rudebeck en de roofprintpers) afgesloten. De middag stond in het teken van het beeld ‘de molen’ van Wessel Couzijn, dat na jaren weer is opgedoken en nu onze aandacht vraagt. We deden een poging om de schrijver Georges Perec te verbinden met Couzijn.
(Citaten G. Perec uit ‘Ruimten rondom)

1 G. Perec:
Klein raadsel.
Wanneer je in een gegeven kamer de plaats van het bed verandert, kun je dan zeggen dat je van kamer verandert, of hoe zit dat? (vgl. topologische analyse).

Betrekken we dit op de stad. Er stond een beeld, het beeld is weg. Verandert dan de stad, of verander je van stad. (Het schijnt dat de verdwijning niet werd opgemerkt).

Het woord is aan Ko de Jonge. Hij schetst de geschiedenis van ‘de molen’ van Wessel Couzijn van de plaatsing tot…

2 G. Perec:
Ik hou van mijn stad, maar ik zou niet precies kunnen zeggen waar ik nu zoveel van hou. Ik denk niet dat het de geur is. Aan de monumenten ben ik zo gewend geraakt dat ik geen zin meer heb om ze te bekijken. Ik hou van bepaalde soorten licht, een paar bruggen, caféterrassen. Ik hou er erg van om op een plek te komen die ik lang niet gezien heb.

Wat opvalt bij het lezen van Perec, is dat hij het zelden of nooit heeft over beelden als referentiepunt.

We gaan van 2015 (de vondst van Ko) naar 2017 als Caesuur de stad een vraag stelt over het beeld van Couzijn.

Omdat Hans Overvliet niet aanwezig kan zijn vervolgt Ko zijn verhaal en betrekt daar ruimteCAESUUR bij.

3 G. Perec:
In weerwil van de schijn is puzzelen geen spel dat je in je eentje speelt: iedere beweging die de puzzelaar maakt, heeft de maker van de puzzel voor hem gemaakt, ieder stukje dat hij pakt en nog eens pakt, onderzoekt en betast, iedere combinatie die hij uitprobeert, iedere aarzelende poging, iedere hoop, iedere ontmoediging zijn door de ander vastgelegd, berekend en bestudeerd.

Het ‘molenspel’, of de puzzel. Er is steeds sprake van herplaatsing van ‘de molen’. Maar kan dat wel als er 1 puzzelstukje blijkt te ontbreken?

Hiervoor geven we het woord aan Harriët Rademakers.

Al ruim 20 jaar bewaart Harriët zorgvuldig een stuk brons, gevonden in de bosjes van de Groenmarkt. Haar vermoeden dat het om een stukje van het beeld van Couzijn gaat (op het toenmalige stadhuis niet van belang geacht) wordt nu, in 2017 bevestigd. Gevat in een wit boek draagt zij haar ‘puzzelstuk’ over aan ( wethouder van cultuur van de gemeente Middelburg, h.o. ) Saskia Szarafinski.

Puzzelen als actie in de stad.

4 G. Perec:
Natuurlijk zou je een orkest kunnen oprichten of aan straattheater kunnen gaan doen. De leefbaarheid van de buurt bevorderen, zoals dat heet. De mensen van een straat of een groep straten aaneensmeden op grond van iets anders dan gewone nabuurschap: een te stellen eis of een te leveren strijd.

Je kunt strijden voor de herplaatsing van een beeld b.v.

Een vraag daarover aan de eigenaar: de gemeente Middelburg.

Aan Saskia, als wethouder: Wat doen we ermee, nu het laatste stukje van de puzzel inge-past is?

Saskia zal zich inzetten voor herstel en plaatsing van het beeld op zo kort mogelijke termijn. Daar de oorspronkelijke plaats door een ander beeld is ingenomen, wordt het bolwerk als toekomstige plaats genoemd.

toegift.

5 G. Perec:
Kleine vredige gedachte nr.1
Elke willekeurige kattenbezitter zal je terecht voorhouden dat katten huizen veel beter be-wonen dan mensen. Zelfs in gruwelijk rechthoekige ruimten weten ze gunstige schuil-hoekjes te vinden.

Als de stad een huis is (ook Aldo van Eyck merkt dit al op)  en een plein een kamer waar poes en mens graag vertoeven heb ik een idee.

Waarom zetten we ‘de molen’ niet op het Bellinkplein. Voor poes en mens. Op haar ‘lees-plattegrond’ tekende Liesbeth Labeur ook al het Bellinkplein als plek om rustig te kunnen lezen, en ik hoor het al: ‘Waar spreken we af? Bij de molen op het Bellinkplein’. Het zou van het recent opgeknapte pleintje een bijzondere plaats maken. (En op het bolwerk staan toch al twee molens…) Het is mijn persoonlijke wens.

Rest nog te zeggen dat het beeld binnenkort te zien zal zijn bij ruimteCAESUUR: met punt! Nu nog een sokkel.

En: We hebben een fantastische tentoonstelling gehad, waar literatuur en beeldende kunst op een mooie manier samen kwamen.